Ćwiczenia rozwijające orientację przestrzenną
1) kształtowanie schematu własnego ciała
nazywanie części swojego ciała,
rysowanie człowieka
odczytywanie komunikatów mimicznych (zabawy z lusterkiem)
pantomima (zagadki ruchowe)
2) różnicowanie i określanie kierunków w przestrzeni z własnego punktu widzenia
ćwiczenia na kartce papieru położonej na podłodze: góra – dół, przed sobą – z tyłu, za sobą, prawa – lewa (ręce do góry – na dół, rzucanie piłki do góry – spada (rzucanie) w dół; spójrz przed siebie, co widzisz, rzuć woreczek przed siebie – stoję za tobą, powiem ci, co jest za tobą, rzuć woreczek za siebie;
co jest po prawej, co po lewej stronie, ew. założenie frotki na lewy nadgarstek
chodzenie „pod dyktando” (np. 2 kroki w prawo, 3 do przodu, 2 do tyłu, 5 kroków w lewo; potem dziecko dyktuje, a dorosły chodzi)
3) różnicowanie i określanie kierunków w przestrzeni z punktu widzenia drugiej osoby oraz względem innych przedmiotów
zabawy z misiem (miś stoi na przeciwko dziecka – co widzi miś?)
ćwiczenia z dorosłym (dorosły przyklęka na kartce papieru, dziecko staje za nim – mówią, co widzą, co jest po ich lewej , a co po prawej stronie; potem stają naprzeciwko siebie wcześniej oznaczają swoje dłonie prawą i lewą – dziecko ma dostrzec efekt obrotu)
ćwiczenia z krzesełkiem i woreczkiem (połóż woreczek na krzesełku / pod / z lewej / z prawej / z tyłu / za / przed)
ćwiczenia przy stoliku (dziecko określa brzegi stolika, potem dorosły; potem przesuwają się i znów określają brzegi stolika)
4) ćwiczenia ułatwiające orientację na kartce papieru
ćwiczenia z kartką:
najpierw kartka przypięta na ścianie i określanie brzegów: górny, dolny, lewy, prawy; potem te same ćwiczenia z kartką położoną na stole,
rogi górne i dolne na kartce – pokazywanie i rysowanie: od góry na dół, z dołu do góry, z lewego brzegu do prawego, z prawego do lewego; łączenie rogów: lewy górny i prawy dolny, lewy dolny i prawy górny
kreślenie greckich wzorów (dorosły zaznacza dziecku kropką miejsce na kartce od którego zaczynać się będzie rysowanie szlaczka, wzoru, potem mówi w którą stronę dziecko ma rysować (każda kreska ma długość kratki), np. jedna kratka w górę, jedna w prawo, jedna w dół, jedna w prawo, jedna w górę itd., potem dziecko może już samo dokończyć szlaczek
SHAPE \* MERGEFORMAT
rysowanie labiryntów (dorosły najpierw dyktuje co najmniej trzy sekwencje wzoru, potem dziecko rysuje samo)
Opracowanie: pedagog PPP w Gorlicach mgr Agnieszka Załęska na podstawie książek autorstwa E. Gruszczyk – Kolczyńskiej, E. Zielińskiej